IMVO-convenanten zijn een nieuw beleidsinstrument waarmee risico’s op schendingen van mensenrechten en schade aan milieu in productieketens aangepakt worden. Het eerste IMVO-convenant, over de kleding en textielsector, is op 9 maart gepresenteerd. Een coalitie van brancheorganisaties, vakbonden, maatschappelijke organisaties en de Rijksoverheid legt in dit convenant afspraken vast hoe gewerkt zal worden aan het terugdringen van misstanden die in deze sector veelvuldig voorkomen zoals kinderarbeid, lage lonen, onveilige arbeidsomstandigheden en dierenleed.
De SER faciliteerde de onderhandelingen over dit convenant. Deelnemende partijen, zoals de LIW, Stop Kinderarbeid, FNV, CNV en Solidaridad zien dit convenant als een nieuwe route om maatschappelijk verantwoord ondernemen in de kledingsector te bewerkstelligen. Enkele andere betrokken organisaties zoals de Schone Kleren Campagne en SOMO zien positieve elementen, maar zijn ook kritisch over het ambitieniveau en de wijze waarop toezicht op het naleven van de afspraken is georganiseerd.
Deze diversiteit aan meningen maakt duidelijk dat het gaat om een uiterst complexe problematiek. Maatschappelijke organisaties maken daarbinnen keuzes voor de manier waarop zij zich willen inzetten, binnen of buiten een convenant. Het MVO Platform ziet in deze diversiteit van rollen een toegevoegde waarde, zoals ook beschreven is in het visiestuk, ‘De rol van stakeholders bij MVO-convenanten’.
Nu de bedrijven nog
Opvallend aan dit convenant is dat de partijen die de afspraken maakten nog niet getekend hebben. Dat gebeurt pas als aan een aantal voorwaarden is voldaan. Eén daarvan is de financiering van het secretariaat dat gaat toezien op de naleving. De andere – niet onbelangrijke – voorwaarde is dat ook bedrijven zich moeten committeren. Het convenant gaat immers over bedrijven; zij moeten aan de slag. Binnen drie maanden moeten minimaal 35 bedrijven (samen minimaal 30 procent van de markt) de gemaakte afspraken onderschrijven, pas dan wordt het convenant van kracht. Deze werkwijze ondervangt een groot probleem in de manier waarop IMVO-convenanten tot stand komen, namelijk via brancheorganisaties, veelal zonder directe deelname van bedrijven. Voor de kledingsector komt het er nu op aan dat ook de bedrijven hun inzet gaan tonen!
Meer informatie over het Convenant ‘Duurzame Kleding en Textiel is te vinden op de website van de SER.
