De belangrijkste internationale MVO-normen, de OESO-richtlijnen en de UNGP’s, vragen van bedrijven om due diligence toe te passen, om zo proactief risico’s in hun keten in kaart te brengen, te voorkomen en te verminderen en hierover verantwoording af te leggen. Duurzaamheidscertificering (of ‘keurmerken’) heeft een steeds belangrijkere plek ingenomen in het MVO-debat en het beleid van veel bedrijven voor maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO). Hoe verhoudt het gebruik van certificeringssystemen zich nu tot due diligence?
Foto: Pixabay, EliasfallaCertificering kan, afhankelijk van de criteria en de kwaliteit van het systeem, een belangrijk instrument voor bedrijven zijn om duurzaamheidsrisico’s in hun (vaak complexe) ketens in kaart te brengen, duurzame ontwikkeling te bevorderen, risico’s op mensenrechtenschendingen te verminderen en voorkomen, en stakeholderbetrokkenheid te creëren. Certificering kan echter nooit de individuele due diligence-verplichting van bedrijven vervangen.
Lees verder in het visiedocument (december 2018) of lees hier de samenvatting.
